Urban Myths

Samuel Beckett and Andre the Giant

2ο επεισόδιο

σκην.Ben Palmer

σεν. Neil Forsyth

Το Urban Myths είναι μια απόδειξη για το πόσο απολαυστικό μπορεί να γίνει κάποιες φορές το είδος της βιογραφίας. 

Αν ένας σεναριογράφος έγραφε για ένα παιδί που στα 12 χρόνια του έχει ύψος σχεδόν δύο μέτρα και δεν χωράει στο σχολικό λεωφορείο, θα σκεφτόμασταν ότι το σενάριο στερείται αληθοφάνειας. Αν το δίμετρο παιδί αναλάμβανε να το πηγαίνει στο σχολείο του ένας μεσήλικας κυνικός θεατρικός συγγραφέας, που λίγα χρόνια αργότερα θα βραβευτεί με Νόμπελ λογοτεχνίας, θα σκεφτόμασταν ακριβώς το ίδιο. Στο Urban myths, όμως, τίποτα δεν είναι φανταστικό. Ούτε, βέβαια και απόλυτα πραγματικό. Πρόκειται για αστικούς μύθους. Γεγονότα που ίσως συνέβησαν, ίσως και όχι. Ίσως συνέβησαν έτσι, ίσως και αλλιώς. Σημασία έχει ότι τα πρόσωπα έζησαν. Και ότι οι συντελεστές των 30λεπτων αυτών επεισοδίων κάνουν ό,τι μπορούν για να τα κάνουν να ξαναζωντανέψουν. Μπροστά μας.

Πρωταγωνιστής στο δεύτερο επεισόδιο της σειράς είναι ο Σάμιουελ Μπέκετ. Έχει ήδη γράψει το εμβληματικό "Περιμένοντας τον Γκοντό", που έχει γίνει δεκτό με ενθουσιασμό στην Αμερική και τo Λονδίνο, αλλά όχι στο Παρίσι.  Ο εκδότης του τον πιέζει να τελειώσει το επόμενο έργο του. Ο Μπέκετ υπεκφεύγει με το γνωστό του χιούμορ "Καθυστερώ γιατί πρέπει να προσέξω την πρώτη λέξη του έργου. Δεν θέλω να είναι μια προσβολή για όλες τις υπόλοιπες".

Όλα αυτά είναι εντελώς αδιάφορα για τους κατοίκους του μικρού χωριού στη Νότια Γαλλία όπου έχει καταφύγει. Ο εργολάβος του μελλοντικού σπιτιού του, ο Ρουσιμόφ, είναι πολύ απασχολημένος να μηχανεύεται μπεκετικές προφάσεις για να μην του παραδώσει έγκαιρα το σπίτι που έχει αναλάβει να χτίσει. Μία από αυτές είναι ότι ο Αντρέ, ο 12χρονος γιος του, δεν μπορεί να χωρέσει στο σχολικό λεωφορείο και ότι ο εργολάβος-πατέρας πρέπει να χάνει χρόνο από την οικοδομή για να τον μεταφέρει με το αυτοκίνητό του. Μόνο που η πρόφαση δεν είναι πρόφαση. Ο Αντρέ είναι πραγματικά δύο μέτρα, κι ας είναι μόνο 12 χρονών. Δεν χωράει πουθενά. Ούτε στο σχολικό λεωφορείο, ούτε στο σχολείο. Στα μαθήματα είναι αδύναμος, τα παιδιά τον κοροϊδεύουν και ο πατέρας του τον παρακινεί να τα παρατήσει όλα και να ξεκινήσει να εργάζεται στον μόνο χώρο που πιστεύει ότι μπορεί να λάμψει : στην οικοδομή. 

Ο Μπέκετ αναλαμβάνει να μεταφέρει τον μικρό γίγαντα στο σχολείο, ώστε ο πατέρας-εργολάβος να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στο χτίσιμο του σπιτιού. Τον στριμώχνει μέσα στο αυτοκίνητό του. Αλλά και στη ζωή του. Παίζει μαζί του. Του μιλάει για τη γαλλική αντίσταση και τις μάχες που έζησε με τους Γερμανούς. Μαθαίνει τα μυστικά του. Ο μικρός Γκιούλιβερ είναι ερωτευμένος με ένα λιλιπούτειο κορίτσι από την τάξη του, φοβάται τους συμμαθητές του που τον καταδυναστεύουν, έχει απορίες για το σεξ και ονειρεύεται να ταξιδέψει στο Παρίσι.
Ακόμα και οι γίγαντες έχουν τα μικρά τους προβλήματα.

Ο Μπέκετ γίνεται ο Γκοντό που περίμενε. Βάζει στη θέση του τον νταή του σχολείου, βρίσκει κίνητρο στον Αντρέ για να μελετήσει, να αντιμετωπίσει τις ήττες του, να ονειρευτεί και στο τέλος να πετάξει. Στο ονειρικό Παρίσι.

Αν ο Αντρέ ο γίγαντας είχε αφεθεί στους οικογενειακούς, κοινωνικούς περιορισμούς θα είχε λάμψει στις οικοδομές της Νότιας Γαλλίας. Αλλά το ευαίσθητο αυτί του Μπέκετ και η βιτριολική του γλώσσα τον έσπρωξαν να λάμψει σε ένα ευρύτερο πεδίο. Γήπεδα πάλης, χολιγουντιανά πλατώ.
Αλήθεια;
Μύθος;
Κάτι πολύ καλύτερο.
Μύθος αστικός.