RUSH”

σκηνοθεσία Ron Howard

σενάριο Peter Morgan

 

Ήδη από την αφίσα της ταινίας φαίνεται ότι το μεγάλο αστέρι δεν είναι κάποιος από τους πρωταγωνιστές, αλλά ο σκηνοθέτης και παραγωγός, Ron Howard, ο οποίος αποτελεί από μόνος του πρόσωπο άξιο βιογραφίας (την έχει ήδη γράψει η Beverly Grey). Ο Howard ξεκίνησε ως παιδί θαύμα στις αμερικάνικες σειρές “The Andy GriffithShow” και “Ηappy days”, αλλά -ευτυχώς για εκείνον-δεν είχε την τύχη της Σίρλευ Τεμπλ. Στα 23 του, είτε διαβλέποντας ότι θα έμενε πάντα ένας “απλά καλός” ηθοποιός, είτε από ανάγκη να ακολουθήσει τα βήματα του σκηνοθέτη και παραγωγού πατέρα του, είτε από φιλοδοξία να ασχοληθεί με έναν νέο χώρο, έκανε μια κίνηση ματ και ασχολήθηκε με τη σκηνοθεσία τηλεοπτικών ταινιών.

Ο Howard παιδι-θαύμα με τον,
γνωστό στο ελληνικό κοινό ως
Μάτλοκ,Andy Griffith

Πολύ γρήγορα τον εμπιστεύτηκαν για κινηματογραφικές ταινίες, πολλές από τις οποίες έγιναν μεγάλες επιτυχίες (βλ. Κώδικας da vinci). Αλλά το σημαντικό στην περίπτωσή του είναι ότι, ως ένας mad4biographies, υπέγραψε και το Apollo 13 και το A Beautifull mind και το Cinderella man και το Frost/Nixon. 

 

Ο Ron Howard με τη γυναίκα του και την ηθοποιό κόρη του Bryce-Dallas

 Και όλα αυτά καταφέρνοντας να παραμείνει το καλό παιδί (παντρεμένος αιωνίως με τη συγγραφέα σύζυγό του, με την οποία έχουν τέσσερα παιδιά), ένας Jimmy Stewart της εποχής του.

Το Rush αναφέρεται σε έναν μόνο χρόνο από τη ζωή του Niki Lauda, του οδηγού της Formula 1, και την ανταγωνιστική του σχέση με τον οδηγό της McLaren, James Hunt. Το ενδιαφέρον στην ιστορία είναι οι διαμετρικά αντίθετες προσωπικότητες των δύο οδηγών. Ο Lauda εμφανίζεται μεθοδικός, πειθαρχημένος, με συγκροτημένη προσωπικότητα, σχεδόν άνθρωπος-ρομπότ. Ζει μια ήρεμη οικογενειακή ζωή, κοιμάται νωρίς, προσέχει την υγεία του και τον εαυτό του. Ή τουλάχιστον αυτό παρουσιάζει η ταινία. Γιατί με μια απλή αναζήτηση στο ιντερνετ μαθαίνεις ότι, εκτός από τα δύο του παιδιά με την πρώτη του γυναίκα, είχε και ένα εξώγαμο, και φυσικά τώρα μοιράζεται τη ζωή του με μία συμπαθέστατη κοπέλα τριάντα χρόνια μικρότερή του, με την οποία έχουν δύο μωράκια. Σε συνέντευξή του στην Telegraph ο Λάουντα ομολογεί ότι οι συνθήκες στην F1 ήταν τρομακτικά επικίνδυνες και κάθε φορά που συμμετείχες δεν ήξερες αν θα επιβίωνες. Στο τέλος του αγώνα όφειλες να γλεντήσεις χωρίς τέλος. Στον αντίποδα του Lauda ο Hunt παρουσιάζεται γόης, κοινωνικός, αγαπητός και αυτοκαταστροφικός. Αλκοόλ, ναρκωτικά, ξενύχτια, όργια. Ο πρώτος του γάμος διαλύεται όταν η γυναίκα του τον παρατάει για να παντρευτεί τον Richard Burton, ο οποίος είναι παντρεμένος για δεύτερη φορά με τη Liz Taylor. O Ηunt κάνει κωμικές δηλώσεις ότι στάθηκε τυχερός που η γυναίκα του βρήκε μεγαλύτερο χρηματοδότη και τον απάλλαξε από τις τρελές δαπάνες της.

Ο Hunt ζει τη ζωή του σαν να είναι η τελευταία μέρα. Αλλά δεν του αρκεί. Θέλει να είναι και ο καλύτερος οδηγός της Formula 1.

O Lauda πριν το ατύχημα

Ποιος (ακόμα και αν δεν ασχολείται με τα αυτοκίνητα) δεν έχει ακούσει-έστω και μια φορά- το όνομα του Lauda; Από την άλλη ελάχιστοι ξέρουν τον Hunt. Ο Lauda αποδείχτηκε αθλητής κλάσης και στη δύσκολη F1 κατάφερε να κερδίσει τρία πρωταθλήματα. Τα πολλά χρήματα που κέρδισε δεν τα έκαψε, όπως πολλοί από τους συναθλητές του, αλλά τα επένδυσε σοφά σε αεροπορικές εταιρίες χαμηλού κόστους.

Η μοναδική φορά που ο Hunt επικράτησε του Lauda ήταν το 1976 όταν το αυτοκίνητό του τελευταίου έπιασε φωτιά. Με εκείνον μέσα. Το παρασκήνιο είναι ότι ο Lauda πριν το αγώνα είχε ζητήσει από τους υπόλοιπους οδηγούς να ματαιώσουν τον αγώνα. Οι καιρικές συνθήκες ήταν πολύ κακές, η συγκεκριμένη διαδρομή ήταν από τις πιο επικίνδυνες. Όμως ο επικοινωνιακός Hunt κατάφερε να πείσει την πλειοψηφία των υπόλοιπων οδηγών και ο αγώνας να διεξαχθεί κανονικά. Το αποτέλεσμα ήταν το καμμένο αυτοκίνητο της Ferrari και το γεμάτο εγκαύματα κορμί, πρόσωπο και πνεύμονες του Lauda. Για έξι εβδομάδες ο Lauda έκανε πλαστικές και επώδυνες εκκαθαρίσεις στους πνεύμονες. Όταν γύρισε στα σιρκουί και ο Hunt του ζήτησε συγγνώμη, θεωρώντας τον εαυτό του υπεύθυνο για τον τραυματισμό του, ο εγκεφαλικός Lauda αντέδρασε με ψυχολογία μαχητή και του είπε ότι χάρη στο μίσος που του είχε και στις επιτυχίες του Hunt, που τις έβλεπε στην τηλεόραση, άντλησε δύναμη να αναρρώσει ταχύτατα και να αγωνιστεί. 

 

Ο Lauda γυρίζει στο σιρκουί με ένα πρόσωπο καμμένο και αποκρουστικό έχοντας να ανταγωνιστεί όχι μόνο τον Hunt αλλά και τον δεύτερο οδηγό της Ferrari,τον οποίο είχαν προσλάβει πριν καλά καλά μεταφερουν τον Lauda στο νοσοκομείο. Αυτή είναι η ευγένεια και το αθλητικό πνεύμα της Formula 1!!! Ένας δημοσιογράφος ρωτά τον Lauda πως θα επιβιώσει ο γάμος του μετά από τέτοια βλάβη στον πρόσωπό του. Ο Lauda διακόπτει τη συνέντευξη. Ο Hunt -σε μια εκδήλωση συναδελφικής αλληλεγγύης- χτυπάει τον χυδαίο δημοσιογράφο. Ο Lauda διαψεύδει το γεγονός, θεωρώντας ότι απλά εξυπηρετούσε τους σκοπούς του σεναρίου.

Το 1976 γίνεται η χρονιά που ο Hunt καταφέρνει και κερδίζει το πρωτάθλημα της F1. Αλλά εκεί τελειώνει και η καριέρα του. Έχει αποδείξει ότι μπορεί να νικήσει το Lauda και δεν ενδιαφέρεται να συνεχίσει να τρέχει πίσω από εκείνον και τις νίκες του, διακινδυνεύοντας τη ζωή του. Προέχει να χαρεί τη ζωή. Και αυτό ακριβώς κάνει. Μέχρι τα 45 που που πεθαίνει πολύ πρώιμα από καρδιά.

Στο κλεισιμο της ταινίας ο Lauda μιλάει με σεβασμό για τον Hunt και το ταλέντο του. “Ήταν ο μοναδικός που μπορούσες να οδηγείς δίπλα του με απόσταση εκατοστού για 300 χμ και ήξερες ότι ήσουν ασφαλής” λέει για τον ατίθασο, απείθαρχο ανταγωνιστή, που ήταν όλα όσα δεν ήταν εκείνος. Απεριόριστα ελεύθερος. Λίγο Αλέξης Ζορμπάς, λίγο Λούης από τα “Βαμμένα κόκκινα μαλλιά”. Χιλιοειπωμένη ιστορία. Αλλά πάντα ενδιαφέρουσα να την ακούς.

Ο ορισμός του πετυχημένου casting